تازگی ها...
هرگاه از دیگران می رنجم،
یا حتی نگرانم که چه قضاوت هایی پشتِ پرده ی تظاهرشان، برایم می کنند؛
چشمانم را می بندم
و این قسمت از جمله ی معروف "دیل کارنگی" را در ذهنم مرور می کنم
"دیگران به اندازه ی سردردشان حتی، به مردنِ من و تو اهمیت نمی دهند... "

و همین برای بیخیال شدنم کافیست...

و من نگران قضاوتهای مردمی که به اندازه ی سردردشان هم برایشان مهم نیستم، نخواهم بود...
رازِ آرامش همین است‌...